Amos 6:5-11

5Çenk eşliğinde türkü söyleyenler,
Davut gibi beste yapanlar,
6Tas tas şarap içenler,
Yağların en güzelini sürünenler,
Yusuf'un yıkımına kederlenmeyenler!
7Bu yüzden şimdi bunlar
Sürgüne gideceklerin başını çekecekler;
Sona erecek sedire serilenlerin cümbüşü.
8Egemen RAB başı üzerine ant içti,
Her Şeye Egemen Tanrı RAB şöyle diyor:
“Yakup'un gururundan iğreniyor,
Saraylarından tiksiniyorum.
Bu yüzden içindeki her şeyle kenti
Düşmana teslim edeceğim.”
9Eğer bir evden on kişi kalmışsa,
Onlar da ölecek.
10Ölünün akrabası yakmak için cesedi evden almaya gelince,
Evdekine, “Yanında kimse var mı?” diye soracak,
O da, “Hayır!” yanıtını alınca,
“Sus!” diyecek, “RAB'bin adı anılmamalı.”
11Çünkü RAB buyuruyor,
Büyük ev toza,
Küçük ev küle dönecek.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

6:5 Davut gibi Bkz. 1Sa.16:15-23; 2Sa.23:1.
6:6 Yusuf’un Bkz. Amo.5:6’ya ait not.
6:8 başı üzerine ant içti Bkz. Amo.4:2; Yar.22:16 ve İbr.6:13’e ait notlar. RAB bu andıyla, kararının değişmeyeceğini bir kere daha ilan ediyor. Yakup’un gururundan ‘İsrail halkının övündüğü, güvendiği kaleler, kentler ve saraylardan’ anlamında. Saraylarından Bkz. Amo.1:4’e ait not.
6:10 yakmak için cesedi O çağlarda İsrail’de ölülerin yakılması genel bir uygulama değildi, büyük suç işleyenlere verilen cezalardan biriydi (bkz. Yar.38:24; Lev.20:14; Lev.21:9; Yşu.7:15,Yşu.7:25; 1Sa.31:12 ve ilgili not). Buna göre, burada ya ölünün onuruna yakılan anma ateşi (bkz. Yer.34:5) ya da cesetlerin çokluğu yüzünden yakmak gerekliliği söz konusudur.
6:10-11 Burada, bir evin hayatta kalan tek üyesinden ve yakın akrabasından temsilen söz edilmektedir. Yakın akraba olan adam, evde kalan kişinin RAB’bin adını (yakarmak için) kullanmasından korktuğu için onu susturur. İnsanlar başlarına gelen felaketin ardından RAB’den o kadar korkacaklardır ki, RAB’bin adından bile söz etseler gazabına uğrayanlardan biri olacaklarını düşüneceklerdir.
6:11 Büyük ev... küçük ev Krş. “yazlık” ve “kışlık ev”, Amo.3:15.

Videolar

Amos Girişi

Amos Kutsal Kitap'ta sözleri ayrıntılarıyla kaydedilen ilk peygamberdir. Yahudalı olmasına karşın, İ.Ö. 8. yüzyılın ortalarında daha çok İsrail'in kuzey krallığında yaşayan insanlara seslendi. Bu dönemde insanlar bolluk, güvenlik içinde yaşıyorlardı. Ne var ki, Amos bolluğun belirli zenginlerle sınırlı olduğunu, haksızlık ve yoksullara yapılan baskıyla beslendiğini gördü. Dinsel uygulamalar içten değildi; güvenlik görünüşte var, gerçekte yoktu. Amos cesaretle Tanrı'nın halkı cezalandıracağını duyurdu. "Doğruluk ırmak gibi sürekli aksın" diye çağrı yaptı, "Belki RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Yusuf'un soyundan sağ kalanlara lütfeder" dedi (5:15).

Ana Hatlar:

1:1-2:5 İsrail'in komşularının cezalandırılması
2:6-6:14 İsrailliler'in cezalandırılması
7:1-9:15 Beş görüm
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş